آیا دلیل خاصی برای استفاده از فویل آلومینیوم و فویل مس برای مجموعه فعلی الکترودهای مثبت و منفی وجود دارد؟ آیا استفاده معکوس از آن مشکلی ندارد؟ ببینید که بسیاری از اسناد به طور مستقیم از مش فولاد ضد زنگ استفاده می کنند. آیا تفاوتی وجود دارد؟
1. هر دو به عنوان جمع کننده سیال استفاده می شوند زیرا دارای رسانایی خوب، بافت نرم (که ممکن است برای اتصال نیز مفید باشد) و نسبتا رایج و ارزان هستند. در همان زمان، یک لایه از فیلم محافظ اکسید می تواند بر روی سطح هر دو تشکیل شود.
2. لایه اکسید روی سطح مس یک نیمه رسانا، با رسانش الکترونیکی است. لایه اکسید بیش از حد ضخیم است و امپدانس بزرگ است. لایه اکسید روی سطح آلومینیوم یک عایق است و لایه اکسید نمی تواند جریان الکتریکی را هدایت کند. با این حال، به دلیل ضخامت نازک آن، هدایت الکترونیکی از طریق اثر تونل به دست می آید. اگر لایه اکسید ضخیم باشد، رسانایی فویل آلومینیومی ضعیف است، حتی عایق. به طور کلی، سطح جمع کننده سیال قبل از استفاده باید تمیز شود. از یک طرف می توان لکه روغن را از بین برد و لایه ضخیم اکسید را همزمان از بین برد.
3. پتانسیل الکترود مثبت زیاد است و لایه نازک اکسید آلومینیوم بسیار متراکم است که می تواند از اکسیداسیون کلکتور جلوگیری کند. با این حال، لایه اکسید فویل مس نسبتا شل است. برای جلوگیری از اکسید شدن آن بهتر است پتانسیل پایینی داشته باشد. در عین حال، برای لی و مس دشوار است که آلیاژ بینسازی لیتیوم را در پتانسیل پایین تشکیل دهند. با این حال، اگر سطح مس به مقدار زیاد اکسید شود، لی با پتانسیل کمی با اکسید مس واکنش می دهد. از فویل Al نمی توان به عنوان الکترود منفی استفاده کرد. آلیاژ LiAl در پتانسیل پایین رخ خواهد داد.
4. جمع آوری مایعات نیاز به ترکیب خالص دارد. ترکیب ناخالص AL منجر به ماسک صورت غیر فشرده و خوردگی حفره ای می شود و حتی بیشتر از آن، تخریب ماسک صورت سطحی منجر به تشکیل آلیاژ LiAl می شود. مش مسی با بی سولفات تمیز می شود و سپس با آب دیونیزه پخته می شود، در حالی که توری آلومینیومی با نمک آمونیاک تمیز می شود و سپس با آب دیونیزه پخته می شود و سپس با اثر رسانایی خوب اسپری می شود.